شاید دلایلی که براتون مینویسم در نگاه اول کودکانه,رویایی و از این چیزا باشه که به ذهنتون میرسه ولی هر کس برای پیروی از یک عقیده یک دلیل رو داره و این هم دلایله منه.لازم هم سیستم پادشاهی پارلمانی رو تشریح کنم و مثال بزنم که برای دوستان باز بشه مشروطه پارلمانی سیستمی هست که پادشاه نقش کاملا تشریفاتی داره و از قدرت سیاسی برخوردار نیست و به عنوان سمبل کشور است.نمونه آنهم میتوان به نروژ ,ژاپن , سوئد و دانمارک اشاره کرد.
من با هموطنان جمهوری خواهم هیچ مشکلی ندارم و در فردای انتخاب آزاد در کشور میریم پای صندوق و بلاخره یکی از این دو گزینه بیرون میاد و هر کدومش هم بیاد از نظر دموکراسی و حقوق بشر خوبه ولی دلایل من هم اینهاست که میبینید :
1-اولین دلیل وقتی از ایران برای مسافرت به کشوری میرم اگر پاسپورت شاهنشاهی همرام باشه یه جورایی برام افتخار امیزه که از کشوری میام که 2570 سال فقط تاریخ مکتوب داره. مخصوصا وقتی به کشورهای تازه به دوران رسیده مثل امارت سفر میکنید.
2-ادامه پادشاهی کوروش بزرگ از 2570 سال پیش تا حالا.یه خورده برام غیر قابل تحمله کشوری مثل استرالیا و کانادا که پادشاه وملکه ای نداشتن رفتن ملکه انگلیس رو ملکه خودشون هم قرار دادن بعد ما با این تاریخ عمیق بخواییم بریم و جمهوری بشیم.
3-حفظ نقش پدر که میتونه یک شاه خردمند داشته باشه برای کشور,مثل امپراطور ژاپن که نیاز نیست قدرت سیاسی داشته باشه مردم حتی بدون قدرت سیاسی هم بهش احترام میزارن حرفش رو گوش میدن مخصوصا در مواقع حساس.مثل جنگ,بلایای طبیعی؛ حفظ تمامیت ارضی کشور و ....
4- احساس میکنم اگر جمهوری داشته باشیم تحقیر میشم. مخصوصا وقتی مسابقات ورزشی هست.و گزارشگر میخواهد نام تیم ملی فوتبال را بخواند. مخصوصا فوتبالهای خارجی و گزارشگر های خارجی تیم ملی جمهوری ایران.تیم ملی پادشاهی ایران .یا موقع رژه نیروهای مسلح .رژه نیروهای مسلح ارتش جمهوری ایران. رژه نیروهای مسلح ارتش شاهنشاهی ایران. من احساس میکنم بار معنوی لغت خودش ترس به اندام رغیبان میاندازه
5-با توجه به سابقه ایرانی ها سیستم جمهوری به مانند امریکا که رییس جمهور قدرت زیادی داره امکان به دیکتاتوری رفتن اون توی مملکت ما زیاد تره .تا یک مجلس که احزاب محتلف تشکیل شدن و اونها نخست وزیر رو تعیین میکنن.
خلاصه مطلب بگم در سیستم جمهوری احساس یک کمبود هست حتی اگر بهترین جمهوری و بهترین وضع رو داشته باشی. بازم اون کمبود رو حس میکنی.مثل بچه یتیمی که توی خونه همه چیز داشته باشه ولی پدر نداشته باشه.
در هر صورت من یک رای دارم و اون رو جیبم گذاشتم که روز آزادی ایران به حکومت مشروطه پارلمانی به پادشاهی رضا پهلوی بدهم.
