امروز 28 شهریور 1391 هست دقیقا 12 روز از اعلام شورای ملی ایران گذشته است.از بحثهای پر حرارت روزهای نخستین روی کار آمدن شورا تا بحث بر سر امضا کردن یا نکردن شاهزاده رضا پهلوی کاسته شده و اکنون بحثها تخصصی تر شده است.اکنون در تلوزیون های اپوزسیون دیده میشود که روی بندها و مفاد شورای ملی بحث میشود تا روی افراد و اجزا تشکیل دهنده.این امر از نظر من مفید هست.
حالا دو صحبت اساسی در تلوزیون ها دیده میشود. کسانی که به کل منشور را قبول ندارند که اکثرا شامل افرادی میشود که پیشتر در جریان تشکیل شورا با کمیته موقت رای زنی کرده یا حتی همکاری میکردند و جدا شده اند یا کنار گذاشته شده اند و دسته دوم کسانی که بعد از دیدن منشور نسبت به مفاد آن مشکل دارند.
راه حلی که از این دو گروه دیده میشود هم متفاوت هست.دسته اول به شدت به دنبال تشکیل یک شورای دیگر هستند و دسته دوم هنوز انتخاب خود را نکرده اند که به آن شورای دیگر بپیوندند یا وارد این شورا شده و دست به اصلاحات بزنند.
از نظر من به وجود آوردن هر نوع تشکیلات دیگری به اسم شورا یا کنگره یا گروه و سازمان که به کار براندازی بپردازد و نوشتن آیین نامه و ... مستلزم یکسال دیگر تلف شدن انرژی و وقت اپوزسیون و ایجاد چند دستگی های مختلف هست.پس من به عنوان یک ناظر راه حل اصلاحات از طریق ورود به شورای ملی و نام نویسی در شورا را پیشنهاد میدهم. البته شرط آنکه حرف افراد و گروهها در خور پذیرش باشد این هست که حداقل تعداد قابل ملاحضه ای باشند که یک نظریه واحد را دارند. مثلا کسانی که میخواهند اصل X یا y شورا تغییر کند باید با هم یک دسته را تشکیل دهند.
اما اشکالاتی که اکنون وجود دارد و باید رفع شود تا ضمینه ورود و امضای بیشتر ایرانیان را فراهم کند :
1-اعلام اسامی کمیته موقت (هرچند از افراد گمنام و تازه وارد به اپوزسیون هم تشکیل شده باشد)
2-اعلام سخنگو برای کمیته موقت (تا سخن های مختلف از افرادی به اسم کمیته موقت بیرون نیاید)
3-پاسخگو بودن سخنگوی کمیته در مقابل سوالات مختلف و همچنین واکنش افراد
4- اعلام پروسه و روند بعد از جمع کردن امضاها : همیشه تا اعلام برنامه نشود افراد نمیتوانند اطمینان کنند که امضاهایشان برای چه موردی است.پس این نقیصه نیز باید رفع شود
همیشه گفته ام مشکل اپوزسیون ایران نداشتن چتر آخر هست که همه انجا جمع شوند. باید بلاخره چتری برگزید هر چند قسمتهایی از چتر خراب باشد با پیشنهادات و اصلاحات قسمت های فرسوده چتر را اصلاح نمود.
بهر حال امیدوارم این مشکلات از هر دو طرف حل شود این فضای انگ و تهمت های دو طرفه پایان پذیرد و فضای نقد و پرسشگری و پیشنهاد باز شود.همه باید بدانند هر یک روز بیشتر ماندن جمهوری اسلامی مساوی است با مرگ و زندان و کشتار و تجاوز و اعدام و فقر ملت ایران .این بسیار مهم تر از هر چیزی هست
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر