مصاحبه ای که من و 3 دوست دیگر از ایران با نیویورک پست داشتیم چاپ شده است.در این صحبت سعی کردم صدای در گلو خفته ملت داخل کشور را به گوش جهان به ویژه رسانه های آمریکا برسانم و بازوهای نایاک و لابی های رژیم را قطع کنم
16 دسامبر 2011
بنی آونی
فیس بوک ممکن است به برخی از شورش های بهار عرب کمک کرده باشد، اما این هفته اسکایپ ، پنجره ای بسوی ایران هنوز تحت ستم گشود و فرصتی برای گفتگوی رو در رو با افراد شجاع و مشتاقی فراهم کرد که خواستار جایگزینی رژیم ظالم با یک دموکراسی سکولار هستند.
سه مرد و یک زن ، مخفیانه در مقابل رایانه های خانگی خود در شب ایران ، زندگی خود را به خطر انداختند تا یک گفتگوی اینترنتی را با گروه کوچکی از خبرنگاران انجام دهند که در یک آپارتمان واقع در غرب خیابان پارک مرکزی جمع شده بودند. (ایمان فروتن ، سرمایه گذار تلویزیونی آمریکائی - ایرانی تبار که نهاد مردمی، گروهی مخالف رژیم ایران و مستقر در آمریکا را پایه گذاری کرده ، سخنان آنها را از فارسی ترجمه و تعریف می کرد.)
این کارچقدر می توانست برای آنها خطرناک باشد؟ "یلدا " زنی با چهل و اندی سال که معنی شناسه کاربری او در فارسی به معنی "طولانی ترین شب سال است" گفت که " فقط خدا می داند. هیچ کس در ایران مطمئن نیست."
پاسخ یک مرد دیگر ، با شناسه کاربری "مبارز نستوه" مشخص تر بود : "اگر ما در حین صحبت با روزنامه نگاران خارجی دستگیر شویم، آنها ما را به زندان اوین می برند و ما را اعدام می کنند."
این گروه که نام واقعی خود را بدلایل قابل درک پنهان نموده بودند همچنین شامل یک پیمانکار ساختمان ، "دماوند" و یک وکیل ، "شهاب شباهنگ" بود. "شهاب" رهبری گروهی را عهده دار است که در پی انتخابات تقلبی ریاست جمهوری ایران در ژوئن 2009 «اولین پیش نویس" قانون اساسی ایران را با بهره گیری از اصول باستانی ایرانیان که الهام گر یک دموکراسی سکولار است، برای ایران پس از ملاها نوشته اند.
اگر دنبال دلیل دیگری نباشیم ، فعالیت مخفیانه این ایرانی ها به همراه نظر سنجی شگفت انگیز افکار مبارزان که توسط آمار گیران دانشگاهی ضد رژیم به انجام رسیده ، نشان می دهد که خیزش 2009 کماکان زنده است ، حتی اگر مبارزان به نحو موجهی از وحشت پدید آمده در جامعه توسط بسیجی های آدمکش رژیم در هراسند.
پشتیبانی ما می تواند به آنها برای گسترش دموکراسی در یک نقطه حیاتی خاورمیانه کمک نماید و به جنگ ما بر علیه برنامه هسته ای تهران یاری رساند.
انفجارهای اخیر در سایت های حساس در سراسر ایران ممکنست نشانه ای از این امر باشد که جنگ مورد حمایت ایالات متحده برای خرابکاری در برنامه هسته ای آخوندها رو به افزایش است. اما آیا حملات بیشتر، مردم ایران را پشت سر رژیم قرار خواهد داد؟ موضوعی که کارشناسان سیاست خارجی به طور معمول به ما هشدار می دهند.
در این زمینه "شهاب" به دو مورد "نظر سنجی های مبارزان" اشاره نمود که در آن از ایرانیان خواسته شده بود نظر خود را در صورتی که تاسیسات هسته ای مورد حمله قرار گیرند، بیان کنند. در نظرسنجی نخست که در ماه اوت سال 2007 انجام گرفته است 90 درصد پاسخ داده اند که "با حمله کنندگان مقابله خواهند کرد" و تنها 5 درصد خواهان این حمله بودند.
اما پس از قتل عام مردم در سال 2009 ، ایرانیان نظر خود را تغییر دادند. در نظر سنجی اوت 2010 که از همان گروه نخستین صورت گرفت ، تنها 9 درصد خواستار مبارزه با حمله کنندگان و 18 درصد آن را محکوم نموده بودند ، 11 درصد بی تفاوت و 62 درصد خواهان حمله به تاسیسات هسته ای بودند اگر آن حمله به سرنگونی رژیم می انجامد.
برخی ممکنست به روش نظرسنجی از ناشناسان (با وجودی که آنها تنها قصدشان گریز از دست جلاد هست) ایرادهایی بگیرند. اما این نتایج بخوبی به ما تغییر نگرش ایرانیان داخل را بهتر از حدسیات کور صاحبنظران از خود راضی واشنگتن نشان می دهد.
مخالفان جمهوری اسلامی همچنین می گویند که آمریکا می تواند بسیار بیشتر از آنچه که در حال حاضر انجام می دهد برای تغییر این رژیم به ما کمک کند. "مبارز" گفت که "صدای آمریکا باید صدای آزادی باشد ، اما به جای آن به نظر می رسد که دولت ایران برنامه فارسی خود را اجرا می کند " ، در مقابل ، او بخش فارسی رادیو اسرائیل را برای پخش اخبار دقیق و انجام مصاحبه های مداوم با قربانیان و مخالفان نظام جمهوری اسلامی ایران از درون کشور را ستایش کرد.
" دماوند" گفت که ایران "هیچ مشکلی" با اسرائیل ندارد و اضافه کرد ، بله، ایرانیان معتقدند که هولوکاست اتفاق افتاده است. "
آنها هنوز از عدم پشتیبانی آشکار پرزیدنت اوباما از قیام 2009 برآشفته و دلگیرند. " مبارز" گفت که "ما نمی توانیم آن را فراموش کنیم. این لکه سیاهی در ذهن ما است."
"یلدا" گفت که او از"سیاست ایالات متحده در قبال ایران عصبانی نیست. من فقط نمی بینم که سیاستی وجود داشته باشد! "
پس چه باید کرد؟ همانگونه که "دماوند" اشاره کرد ، "سپاه پاسداران رژیم کنترل 80 درصد از اقتصاد ایران را در دست دارد." یا ، همانطوریکه "مبارز" عنوان کرد ، 97 درصد از ایرانیان زیر خط فقر هستند ، در حالی که 3 درصد ثروتمندند. این آن چیزی هست که نخبگان جهانی می باید مورد هدف قرار دهند ، او گفت : "چرا ایالات متحده و دولت های دیگر اقدام کامل به تحریم بانک مرکزی ایران و شرکت های نفتی آن نمی کنند؟"
با توجه به تذکرات اخیر وزیر امور خارجه هیلاری کلینتون و دیگران ، واشنگتن در حال حاضر بسیار بیشتر از سال 2009 به ایده تشویق تغییر رژیم روی گشاده ای نشان می دهد. خوب هست -- ولی نه برای به این زودی ها.
در همین حال ، به یاد داشته باشید : تحریم ها و دیگر اقدامات برای جلوگیری از پیگیری های هسته ای ایران مانعی برای انقلاب ضد ملا نیست. این اقدامات به این انقلاب کمک خواهند کرد.
Read more: http://www.nypost.com/p/news/opinion/opedcolumnists/skyping_with_iran_underground_q1vQTdPOwGFTmCd45BWqxM#ixzz1glmRMP7G
بنی آونی
فیس بوک ممکن است به برخی از شورش های بهار عرب کمک کرده باشد، اما این هفته اسکایپ ، پنجره ای بسوی ایران هنوز تحت ستم گشود و فرصتی برای گفتگوی رو در رو با افراد شجاع و مشتاقی فراهم کرد که خواستار جایگزینی رژیم ظالم با یک دموکراسی سکولار هستند.
سه مرد و یک زن ، مخفیانه در مقابل رایانه های خانگی خود در شب ایران ، زندگی خود را به خطر انداختند تا یک گفتگوی اینترنتی را با گروه کوچکی از خبرنگاران انجام دهند که در یک آپارتمان واقع در غرب خیابان پارک مرکزی جمع شده بودند. (ایمان فروتن ، سرمایه گذار تلویزیونی آمریکائی - ایرانی تبار که نهاد مردمی، گروهی مخالف رژیم ایران و مستقر در آمریکا را پایه گذاری کرده ، سخنان آنها را از فارسی ترجمه و تعریف می کرد.)
این کارچقدر می توانست برای آنها خطرناک باشد؟ "یلدا " زنی با چهل و اندی سال که معنی شناسه کاربری او در فارسی به معنی "طولانی ترین شب سال است" گفت که " فقط خدا می داند. هیچ کس در ایران مطمئن نیست."
پاسخ یک مرد دیگر ، با شناسه کاربری "مبارز نستوه" مشخص تر بود : "اگر ما در حین صحبت با روزنامه نگاران خارجی دستگیر شویم، آنها ما را به زندان اوین می برند و ما را اعدام می کنند."
این گروه که نام واقعی خود را بدلایل قابل درک پنهان نموده بودند همچنین شامل یک پیمانکار ساختمان ، "دماوند" و یک وکیل ، "شهاب شباهنگ" بود. "شهاب" رهبری گروهی را عهده دار است که در پی انتخابات تقلبی ریاست جمهوری ایران در ژوئن 2009 «اولین پیش نویس" قانون اساسی ایران را با بهره گیری از اصول باستانی ایرانیان که الهام گر یک دموکراسی سکولار است، برای ایران پس از ملاها نوشته اند.
اگر دنبال دلیل دیگری نباشیم ، فعالیت مخفیانه این ایرانی ها به همراه نظر سنجی شگفت انگیز افکار مبارزان که توسط آمار گیران دانشگاهی ضد رژیم به انجام رسیده ، نشان می دهد که خیزش 2009 کماکان زنده است ، حتی اگر مبارزان به نحو موجهی از وحشت پدید آمده در جامعه توسط بسیجی های آدمکش رژیم در هراسند.
پشتیبانی ما می تواند به آنها برای گسترش دموکراسی در یک نقطه حیاتی خاورمیانه کمک نماید و به جنگ ما بر علیه برنامه هسته ای تهران یاری رساند.
انفجارهای اخیر در سایت های حساس در سراسر ایران ممکنست نشانه ای از این امر باشد که جنگ مورد حمایت ایالات متحده برای خرابکاری در برنامه هسته ای آخوندها رو به افزایش است. اما آیا حملات بیشتر، مردم ایران را پشت سر رژیم قرار خواهد داد؟ موضوعی که کارشناسان سیاست خارجی به طور معمول به ما هشدار می دهند.
در این زمینه "شهاب" به دو مورد "نظر سنجی های مبارزان" اشاره نمود که در آن از ایرانیان خواسته شده بود نظر خود را در صورتی که تاسیسات هسته ای مورد حمله قرار گیرند، بیان کنند. در نظرسنجی نخست که در ماه اوت سال 2007 انجام گرفته است 90 درصد پاسخ داده اند که "با حمله کنندگان مقابله خواهند کرد" و تنها 5 درصد خواهان این حمله بودند.
اما پس از قتل عام مردم در سال 2009 ، ایرانیان نظر خود را تغییر دادند. در نظر سنجی اوت 2010 که از همان گروه نخستین صورت گرفت ، تنها 9 درصد خواستار مبارزه با حمله کنندگان و 18 درصد آن را محکوم نموده بودند ، 11 درصد بی تفاوت و 62 درصد خواهان حمله به تاسیسات هسته ای بودند اگر آن حمله به سرنگونی رژیم می انجامد.
برخی ممکنست به روش نظرسنجی از ناشناسان (با وجودی که آنها تنها قصدشان گریز از دست جلاد هست) ایرادهایی بگیرند. اما این نتایج بخوبی به ما تغییر نگرش ایرانیان داخل را بهتر از حدسیات کور صاحبنظران از خود راضی واشنگتن نشان می دهد.
مخالفان جمهوری اسلامی همچنین می گویند که آمریکا می تواند بسیار بیشتر از آنچه که در حال حاضر انجام می دهد برای تغییر این رژیم به ما کمک کند. "مبارز" گفت که "صدای آمریکا باید صدای آزادی باشد ، اما به جای آن به نظر می رسد که دولت ایران برنامه فارسی خود را اجرا می کند " ، در مقابل ، او بخش فارسی رادیو اسرائیل را برای پخش اخبار دقیق و انجام مصاحبه های مداوم با قربانیان و مخالفان نظام جمهوری اسلامی ایران از درون کشور را ستایش کرد.
" دماوند" گفت که ایران "هیچ مشکلی" با اسرائیل ندارد و اضافه کرد ، بله، ایرانیان معتقدند که هولوکاست اتفاق افتاده است. "
آنها هنوز از عدم پشتیبانی آشکار پرزیدنت اوباما از قیام 2009 برآشفته و دلگیرند. " مبارز" گفت که "ما نمی توانیم آن را فراموش کنیم. این لکه سیاهی در ذهن ما است."
"یلدا" گفت که او از"سیاست ایالات متحده در قبال ایران عصبانی نیست. من فقط نمی بینم که سیاستی وجود داشته باشد! "
پس چه باید کرد؟ همانگونه که "دماوند" اشاره کرد ، "سپاه پاسداران رژیم کنترل 80 درصد از اقتصاد ایران را در دست دارد." یا ، همانطوریکه "مبارز" عنوان کرد ، 97 درصد از ایرانیان زیر خط فقر هستند ، در حالی که 3 درصد ثروتمندند. این آن چیزی هست که نخبگان جهانی می باید مورد هدف قرار دهند ، او گفت : "چرا ایالات متحده و دولت های دیگر اقدام کامل به تحریم بانک مرکزی ایران و شرکت های نفتی آن نمی کنند؟"
با توجه به تذکرات اخیر وزیر امور خارجه هیلاری کلینتون و دیگران ، واشنگتن در حال حاضر بسیار بیشتر از سال 2009 به ایده تشویق تغییر رژیم روی گشاده ای نشان می دهد. خوب هست -- ولی نه برای به این زودی ها.
در همین حال ، به یاد داشته باشید : تحریم ها و دیگر اقدامات برای جلوگیری از پیگیری های هسته ای ایران مانعی برای انقلاب ضد ملا نیست. این اقدامات به این انقلاب کمک خواهند کرد.
Read more: http://www.nypost.com/p/news/opinion/opedcolumnists/skyping_with_iran_underground_q1vQTdPOwGFTmCd45BWqxM#ixzz1glmRMP7G
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر