حکومت پادشاهی پارلمانی چیست و تفاوت آن با نظام جمهوری اسلامی

بر اساس نمودار :

در سیستم پادشاهی پارلمانی راس امور مردم قرار دارند که با انتخاب نمایندگان مجلس در یک انتخابات آزاد و دموکراتیک تشکیل مجلس ملی را می دهند.

در مجلس ملی بر اساس اکثریت آرا حزبی که بیشترین رای را دارد مسئول تشکیل دولت می شود و نخست وزیر این مسئولیت را به عهده می گیرد.
هر 4 سال انتخابات مجلس انجام می شود و سیستم کاملا دموکراتیک و در چرخش است.

پادشاه در سیستم پادشاهی پارلمانی :

1-صرفا یک مقام تشریفاتی است و قدرت سیاسی ندارد.

2-وظیفه پادشاه بودن سمبل و نماد و یکپارچگی کشور است

3-تمام وظایف پادشاه در سیستم پادشاهی پارلمانی سمبلیک است.

4-مجلس اگر تشخیص به نا کار آمدی پادشاه دهد از طریق یک رفراندوم یا تغییر قانون می تواند تغییرات لازم را به وجود آورد.-------------------------------------------------------
سیستم حکومت جمهوری اسلامی :

-------------------------------------------------------------
قدرتهای رهبر جمهوری اسلامی :


· تعیین سیاستها کلی نظام جمهوری اسلامی ایران پس از مشورت با مجمع تشخیص مصلحت نظام.

· نظارت بر حسن اجرای سیاستهای کلی نظام.

· فرمان همه‌پرسی.

· فرماندهی کل نیروهای مسلح.

· اعلام جنگ و صلح و بسیج نیروهای مردمی.

· نصب و عزل و قبول استعفای: مسئولان کشور.

· تعیین فقهای شورای نگهبان.

· تعیین رئیس قوه قضاییه.

· تعیین رئیس سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران.

· تعیین رئیس ستاد کل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران.

· تعیین فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی.

· تعیین فرماندهان عالی نیروهای نظامی و انتظامی.

------------------------------------------------------------------------------

از 10 کشور برتر دنیا طبق نمودار لگوتوم پروسپرتی 8 تای آن به شیوه پادشاهی پارلمانی اداره می شود.

نمودار لگوتون پروسپرتی : 

http://www.prosperity.com/rankings

سیستم پادشاهی پارلمانی چکونه کار میکند ؟

چارت تقریبی از یک سیستم پادشاهی دموکراتیک با الگو از سیستم های پادشاهی جهان

یاد آور میشوم از 10 کشور برتر دنیا 7 کشور به روش پادشاهی پارلمانی اداره میشود. 

پاسخ به یک استدلال جمهوری خواهان در مورد دیکتاتور پرور بودن ایرانیان

دوستان جمهوری خواه همیشه در استدلال های خود یک مساله را مطرح میکنند به این صورت که مردم ایران دیکتاتور پرور هستند و اگر حکومت ایران پادشاهی شود پس لاجرم دیکتاتوری خواهد شد .

در پاسخ به این عزیزان باید گفت :پس اگر قرار بر دیکتاتور پروری است اولین دیکتاتور ایران اولین رئیس جمهور ایران پس از سقوط جمهوری اسلامی خواهد بود.شما عزیزان خیال میکنید که کشورهای مصر و تونس و سوریه قانون اساسی غیر دموکراتیکی داشتند . خیر آنها نیز یک جمهوری با یک قانون اساسی مترقی داشتند  که از کشورهای فرانسه و امریکا الهام گرفته بودند ولی به علت اینکه همین ذات دیکتاتور پروری و همچنین دیکتاتور شدن در برخی جوامع وجود دارد وقتی همه اینها به قدرت رسیدند از قدرت کنار نرفتند و حکومتهایشان را جمهوری مادم العمر کردند.

آیا بهتر نیست ما برای حل این معضل بزرگ یک پادشاهی پارلمانی داشته باشیم تا اگر مردم عادت به دیکتاتور پروری دارند و عادت دارند به شخص بالایی خود احترام بگذارند به شاهی احترام بگذارند که هیچ قدرت سیاسی ندارد؟ و قدرت اساسی و اداره کشور را به مجلس و نمایندگان مردم دهند؟

من به عنوان یک جمهوری خواهی که بعد از چند سال مطالعه در مورد حکومت های مختلف و مقایسه برای ایران به یک طرفدار پادشاهی پارلمانی تبدیل شدم به هیچ وجه به قانون اساسی رای نخواهم داد که در آن تمام وظایفی که برای شاه در نظر گرفته شده است را سمبلیک نیاورده باشد. من معتقدم تمام کارهای شاه مملکت باید در قانون نوشته شود که سمبلیک هست که ما دچار تفسیر اشتباه از قانون اساسی نشویم.

مانند قانون اساسی مشروطیت که وظیفه عزل و نصب نخست وزیر را به شاه داده بود و تمام قدرت نظامی را در اختیار وی گذاشته بود و بعد اگر شاه دخالتی در امور مملکت میکرد میگفتند کودتا کرده یا در کار مجلس یا نخست وزیر دخالت میکند.

قانون اساسی باید یک قانون اساسی محکم و صحیح باشد و ما دولت مردمی نمیخواهیم دولت قانون میخواهیم.

معرفی کشور پادشاهی پارلمانی : پادشاهی آسیایی ژاپن

پادشاهی های آسیایی / ژاپن
اصل 1
امپراتور مظهر كشور و وحدت مردم است. مقام وي از اراده مردم ناشي ميگردد كه قدرت حاكم را در دست دارند.

اصل 2
تاج و تخت امپراتوري مورثي خواهد بود و جانشيني طبق قانون دربار امپراتوري مصوب مجلسين انجام خواهد شد.

اصل 3
كليه اقدامات و احكام امپراتور در امور دولتي بايد با مشورت و تصويب هيأت وزيران باشد. بدين ترتيب مسئولت احكام مزبور به عهده هيأت وزيران خواهد بود. 

اصل 4
امپراتور فقط در امور دولتي مصرح در قانون اساسي ميتواند اقدام نمايد و در مورد حكومت، قدرتي ندارد.
امپراتور ميتواند اجراي امور دولتي مربوط به خود را به موجب قانون به ديگران تفويض نمايد.

اصل 5
هر گاه مطابق قانون دربار امپراتوري، شوراي نيابت امپراتوري تشكيل گردد، جانشين امپراتور اقدامات خود را در امور دولتي به نام امپراتور انجام ميدهد. در اين صورت قسمت اول اصل چهارم قابل اجرا ميباشد.

اصل 6
امپراتور، نخست وزير منتخب مجلسين را منسوب مينمايد.
رييس قضات ديوان عالي كشور را هيأت وزيران معرفي و امپراتور وي را منسوب ميكند.

اصل 7
امپراتور امور دولتي زير را از طرف مردم با مشورت و تصويب هيأت وزيران انجام خواهد داد:
- توشيح و صدور فرمان اجراي اصلاحات قانون اساسي، قوانين و تصويبنامههاي هيأت وزيران و عهدنامهها.
- دعوت به تشكيل مجلسين.
- انحلال مجلس نمايندگان.
- اعلام انتخابات عمومي براي تعيين اعضاي مجلسين.
- تأييد نصب و عزل وزيران و ساير مقامات دولتي به ترتيبي كه قانون پيشبيني كرده است و نيز تأييد اختيارات تام و استوارنامه سفيران و نمايندگان سياسي كشور.
- تأييد عفو عمومي و اختصاصي، تخفيف و تعويق مجازات و اعاده حقوق.
- اعطاي نشانهاي افتخار.
- تأييد اسناد تصويب و ساير مدارك سياسي به ترتيبي كه قانون پيشبيني نموده است.
- پذيرش سفيران و نمايندگان سياسي خارجي.
- انجام وظايف تشريفاتي.

اصل 8
خاندان امپراتور اجازه دريافت و يا اعطاي هيچ گونه مال و هديهاي را بدون اجازه مجلسين ندارند.

اصل 9
به منظور تحقق صلح بينالمللي بر اساس عدالت و نظم، مردم ژاپن براي هميشه جنگ را به عنوان وسيلهاي براي اعمال حاكميت يك كشور و نيز تهديد يا استفاده از زور را به عنوان وسيله حل و فصل اختلافات بينالمللي مردود ميشمارند.
براي رسيدن به هدف فوق، نيروهاي زميني، دريايي، هوايي و نيز ساير امكانات بالقوه جنگي هرگز نگهداري نخواهند شد. حق "نگهداشتن كشور در حالت جنگ" به رسميت شناخته نخواهد شد.

اصل 10
شرايط لازم براي كسب تابعيت كشور ژاپن به موجب قانون تعيين ميگردد.

اصل 11
هيچ كس از حقوق بنيادين خود محروم نخواهد شد. حقوق بنيادين بشر كه اين قانون اساسي تضمين كرده، به عنوان حقوق غير قابل تعرض و جادوانه، به نسل حاضر و نسلهاي آينده ژاپن اعطا ميگردد.

اصل 12
آزاديها و حقوقي كه قانون اساسي براي مردم تضمين كرده است، با كوشش مستمر مردم حفظ خواهد شد. مردم از هر گونه سوءاستفاده از اين آزاديها و حقوق خودداري خواهند كرد و همواره از آنها در جهت رفاه عمومي استفاده خواهند نمود.

اصل 13
كليه مردم به عنوان افراد جامعه مورد احترام ميباشند. در امر قانونگذاري و ساير امور حكومتي، حق حيات، آزادي و رفاه آنان تا حدي كه مخل رفاه عمومي نباشد مورد توجه كامل خواهد بود.

اصل 14
كليه مردم در برابر قانون يكسان بوده و هيچ گونه تبعيضي در روابط سياسي، اقتصادي يا اجتماعي از حيث نژاد، آيين، جنسيت، موقعيت اجتماعي و اصالت وجود نخواهد داشت. اشراف و طبقه اشرافي به رسميت شناخته نميشوند.
دارا بودن افتخار و مدال و لقب موجب هيچ گونه امتيازي نخواهد بود. اين گونه افتخارات كه اعطا شده يا خواهند شد، صرفا در زمان حيات دارندگان آنها اعتبار دارند.

اصل 15
مردم حق انتخاب و عزل مقامات دولتي را دارند. اين حق غير قابل انتقال است.
مقامات دولتي خدمتگزار همه افراد جامعه ميباشند نه گروهي از آنان.
حق رأي عمومي افراد واجد شرايط در خصوص انتخاب مقامات دولتي تضمين ميشود.
در كليه انتخابات، مخفي بودن آرا، غير قابل تعرض است و رأي دهنده به طور علني يا خصوصي براي انتخابي كه به عمل آورده است، مورد بازخواست قرار نخواهد گرفت.

معرفی حکومتهای پادشاهی پارلمانی : دانمارک

بنا بر درخواستهای بسیار عزیزان مبنی بر معرفی پادشاهی پارلمانی و حکومتهایی از این قبیل از امروز شروع به معرفی حکومتهای پادشاهی پارلمانی میکنم.این نوشته و تحقیقات توسط دوست خوبم امید دانا که به تازگی از بند 350 اوین آزاد شده و از هواداران مشروطه پادشاهی هست در اختیار بنده قرار داده شده است.

پادشاهی های اروپایی / دانمارک
بر اساس پژوهش های انجام شده، شادترین مردم دنیا در دانمارک زندگی می کنند. دانمارک در حدود 5.5 میلیون نفر جمعیت دارد و درصد فقر در این کشور بسیار ناچیز است. براحتی میتوان فهمید که چرا دانمارک شادترین مردم جهان را دارد چرا که سطح آموزش و پرورش در این کشور بسیار بالاست. مدارس از کیفیت بالای آموزشی برخوردارند و میزان شهریه مدارس خصوصی با توان مالی مردم سازگار است و مردم این کشور هم از درآمد خوبی برخودار هستند. دانمارک با کشورهای آلمان، سوئد و نروژ هم مرز است. متوسط عمر افراد در حدود 78 سال میباشد. در آمد سرانه مردم دانمارک 34.600 دلار در سال است. 
دانمارک از دموکراسی، برابری اجتماعی و محیط صلح آمیزی برخوردار و کشوری شکوفا و آباد است.
دانمارک از سلطنت مشروطه برخوردار است و قانون اساسی این کشور به ملکه (در حال حاضر ملکه مارگارت دوم) به عنوان شخص اول کشور قدرت اجرایی داده است. این قدرت اجرایی توسط نخست وزیر و اعضای کابینه اش اعمال می شود. اعضای دولت، شامل نخست وزیر و هیات وزیران، در مقابل پارلمان یعنی قوه مقننه کشور باید پاسخگو و مسوول باشند. پارلمان دانمارک از جنس مجلس اعلی است. به این معنا که مصوبه هایش تحت تاثیر قوانین قبلی (مصوبه های مجلس پیشین) قرار نمی گیرند.
اگرچه ملکه براساس قانون اساسی دانمارک شخص اول کشور و به عبارت دیگر رئیس کشور شناخته می شود اما این نخست وزیر است که ریاست دولت را برعهده دارد. مجلس ملی دانمارک متشکل از 179 نماینده منتخب است و انتخابات آن نیز هر چهارسال یک بار برگزار می شود. مجلس این قدرت را دارد که در صورت ندادن رای اعتماد به وزیران پیشنهادی، کل دولت را مجبور به استعفا کند. سیستم سیاسی دانمارک درست مثل اغلب کشورهای اروپای غربی به طور سنتی بر ائتلاف جریان ها و احزاب متمرکز است.
احزابی که در انتخابات پارلمان از اکثریت آرا برخوردار شده اند پس از ائتلاف با یکدیگر دولت را تشکیل می دهند. اما از آنجا که اعضای دولت باید در مقابل پارلمان و نماینده ها پاسخگو باشند، قانون حکم می کند که اعضای دولت نباید از میان نمایندگان انتخاب شوند.