همیشه اعتراف به اشتباه در زندگی و خواست آغاز یک راه جدید از بزگترین شهامتها در زندگی هر شخص میتواند باشد. بعضی از نادانان و بی خردان ادعا میکنند ما برای مثال 60 سال هست روی این عقیده مانده ایم و کوتاه نیامده ایم و این را شجاعت میدانند. ولی اگر عقیده آنها را بررسی کنید جز مهملات و خطاهای سیاسی و اجتماعی و حتی عقیدتی چیزی نبوده که باعث بدبختی خود و یک ملت شده است .
محمد نوری زاد مردی با شهامت که از درون ایران تبر برداشت و ابراهیم وار این تابو را شکست و از کارهای گذشته خود انتقاد کرد . بزرگترین و با شهامت ترین حرکت او این بود که گفت ما در مورد شاه اشتباه کردیم و انقلاب اشتباه بود. تعریف محمد نوری زاد را از زبان دوست عزیزم امید دانا که در زندان اوین با هم بودند را شنیدم و میدانم بر خلاف اصلاح طلبان حامی رژیم که میخواهند به قیمت از دست رفتن زندگی میلیون ها نفر از مردم ایران این رژیم بماند نوری زاد اینچنین نیست و اصولگرایی بود که یک سری اصول برای خود در نظر داشت و وقتی دید آن اصول به زندگی مردم صدمه زده آنها را کنار گذاشت.باید درود فرستاد به شرافت و آزادگی و شجاعت محمد نوری زاد و امثال او که جان انسان برای او ارزش دارد.
در واقع اقرار به اشتباه بسیار کار پسندیده ای هست. حتی اگر امثال خامنه ای و یا دیگران اقرار به اشتباه و کناره گیری میکردند و ضمینه یک انتخابات آزاد را فراهم میکرد دیدگاه مردم ایران هم نسبت به آنها تغییر میکرد ولی متاسفانه آنها توهم زده اند و دستی که به خون آلوده شد سخت هست که بتوان آن را شستشو داد.
من به عنوان یک هوادار پادشاهی ، ایرانی را میخواهم که محمد نوری زاد بتواند به راحتی حرفش را بزند حزبش را تشکیل بدهد و عقیده و اعتقاد خود را هم داشته باشد. ایرانی که من نوعی میخواهم یک نظام پادشاهی پارلمانی نه به سبک گذشته بلکه به سبک نروژ و سوئد و دانمارک هست. دانمارکی که تعداد زندانی هایش 8 نفر هست . نروژی که اولین کشور از نظر سطح رفاه مردمش هست و امثالهم. حتی شاهزاده رضا پهلوی اگر پادشاهی هم بخواهد به سبک گذشته به هیچ وجه نیست.
امیدوارم که همه به ایران بیاندیشیم و این سخن شاهنشاه آریامهر را آویزه گوش کنیم.
