شاهزاده رضا پهلوی در اولین مصاحبه خود در سال جدید، شب گذشته (یکشنبه 4
فرودین 1392 ساعت 2 بامداد به وقت ایران) مصاحبه ای را با کانال 1 و آقای
شهرام همایون صورت داد.
از قسمت سوالات تکراری و احوال پرسی ها که بگذریم و به قسمت سوال اساسی ماجرا یعنی نقش کمیته موقت و به خصوص کسانی که خود را نماینده شاهزاده میدانند برسیم شاهزاده نظر حد وسط را به مانند همیشه انتخاب کرد. یعنی نه انتقاد شدید از عملکرد پیرزاده و گلستان در کمیته و نه دفاع قاطع از آنها بلکه راهی که شاهزاده پیشنهاد داد راه اعتدال بود. او گفت اکنون کار کمیته موقت شورای ملی تمام شده است و دو دستاورد داشته یکی نوشتن منشور و دوم برگزاری نشست که هر دو مورد انجام شده و هماهنگی ها برای انجام صورت گرفته است. از این به بعد مسائل رای گیری و مسائل مالی زیر نظر سازمانی غیر انتفاعی خارجی خواهد بود. همچنین صحبتی که کردند که این اتهام هست که کسانی از جانب من صحبت کنند زیرا من هیچگونه دخالتی در مدیریت و اجرای این طرح تا کنون نداشته ام. اگر نظری داده ام کاملا مشخص هست و در جلسات صدای من ضبط شده است.
نکته دیگری که شاهزاده در بحث بر آن تاکید داشت که من هیچ قضاوتی در مورد عملکرد کمیته نمی توانم انجام دهم. قضاوت بعد از برپایی شورا هست و در عمل مشخص میشود.
ایشان از زحمت همه کسانی که در کمیته تا کنون شرکت داشته اند تشکر کرد ولی بر این مساله تاکید کرد و به منتقدین خیر خواه پیامی داد که اگر میخواهید این بار به مقصد برسد از این به بعد بسیار مهم تر هست. زیرا از این به بعد کار به صورت انتخابی است. یعنی همه شما بیایید و در پروسه ثبت نام و رای گیری شورای مرکزی که در پاریس تشکیل میشود شرکت کنید .
اما نتیجه گیری من در این مورد : چندین سوال را برای خودم مطرح کرده ام
1-آیا اپوزسیون توان ساخت شورایی دیگر و یا حتی اتحاد دو سازمان وجود دارد ؟
پاسخ من به این سوال منفی است. در طول 34 سال دیده ایم که یک سازمان به 100 سازمان تقسیم شود ولی بسیار به ندرت دیده ایم که دو سازمان در یک کار مبارزاتی با هم شرکت کنند. مگر اینکه فقط اسامی خود را کنار هم گذاشته باشند که آنهم از نوادر تاریخ است.
2-آیا میتوان با شرکت در شورا اصلاحاتی که باید انجام داد؟
نمیتوانم به این سوال جواب قاطع بدهم ولی چون کارهایی مثل رای گیری و مسائل مالی زیر نظر سازمان های غیر انتفاعی خارجی است و من در این موارد خارجی ها را بسیار اصلح تر میدانم این امیدواری وجود دارد که بشود با مشارکت در نشست اول بعضی بندهای مشکل دار شورا را اصلاح کرد و همچنین حداقل یک اتحاد در عمل نیروهای برانداز از خودشان نشان دهند
در کل از همه عزیزان که این نوشته من را میخوانند و نوشته های قبلی ام را خوانده اند تقاضا میکنم این آخرین گام را هم برای آزادی ایران بردارند.شاید دیگر هرگز نتوان چنین تشکیلاتی را به وجود آورد . شاید در صورت عدم مشارکت یاس ونا امیدی که بر ما در داخل کشور وارد میشود توان مبارزاتی همین عده ای که روز و شب خود را در این راه گذاشته اند بگیرد و در جامعه ای که امید مرد میتوان تا صد ها سال بر آن جامعه حکومت کرد. پس خواهشی که دارم مدارک خود را در این فرصت باقی مانده به سازمان فرانسوی جمع کننده مدارک ارسال کنید. شاید این آخرین تیر در ترکش به هدف خود و ما پیروز شدیم.
با تشکر از سایت نهاد مردمی برای چاپ مقاله :
http://www.nahademardomi.net/index.php/shorayemeli/712-mobarez
از قسمت سوالات تکراری و احوال پرسی ها که بگذریم و به قسمت سوال اساسی ماجرا یعنی نقش کمیته موقت و به خصوص کسانی که خود را نماینده شاهزاده میدانند برسیم شاهزاده نظر حد وسط را به مانند همیشه انتخاب کرد. یعنی نه انتقاد شدید از عملکرد پیرزاده و گلستان در کمیته و نه دفاع قاطع از آنها بلکه راهی که شاهزاده پیشنهاد داد راه اعتدال بود. او گفت اکنون کار کمیته موقت شورای ملی تمام شده است و دو دستاورد داشته یکی نوشتن منشور و دوم برگزاری نشست که هر دو مورد انجام شده و هماهنگی ها برای انجام صورت گرفته است. از این به بعد مسائل رای گیری و مسائل مالی زیر نظر سازمانی غیر انتفاعی خارجی خواهد بود. همچنین صحبتی که کردند که این اتهام هست که کسانی از جانب من صحبت کنند زیرا من هیچگونه دخالتی در مدیریت و اجرای این طرح تا کنون نداشته ام. اگر نظری داده ام کاملا مشخص هست و در جلسات صدای من ضبط شده است.
نکته دیگری که شاهزاده در بحث بر آن تاکید داشت که من هیچ قضاوتی در مورد عملکرد کمیته نمی توانم انجام دهم. قضاوت بعد از برپایی شورا هست و در عمل مشخص میشود.
ایشان از زحمت همه کسانی که در کمیته تا کنون شرکت داشته اند تشکر کرد ولی بر این مساله تاکید کرد و به منتقدین خیر خواه پیامی داد که اگر میخواهید این بار به مقصد برسد از این به بعد بسیار مهم تر هست. زیرا از این به بعد کار به صورت انتخابی است. یعنی همه شما بیایید و در پروسه ثبت نام و رای گیری شورای مرکزی که در پاریس تشکیل میشود شرکت کنید .
اما نتیجه گیری من در این مورد : چندین سوال را برای خودم مطرح کرده ام
1-آیا اپوزسیون توان ساخت شورایی دیگر و یا حتی اتحاد دو سازمان وجود دارد ؟
پاسخ من به این سوال منفی است. در طول 34 سال دیده ایم که یک سازمان به 100 سازمان تقسیم شود ولی بسیار به ندرت دیده ایم که دو سازمان در یک کار مبارزاتی با هم شرکت کنند. مگر اینکه فقط اسامی خود را کنار هم گذاشته باشند که آنهم از نوادر تاریخ است.
2-آیا میتوان با شرکت در شورا اصلاحاتی که باید انجام داد؟
نمیتوانم به این سوال جواب قاطع بدهم ولی چون کارهایی مثل رای گیری و مسائل مالی زیر نظر سازمان های غیر انتفاعی خارجی است و من در این موارد خارجی ها را بسیار اصلح تر میدانم این امیدواری وجود دارد که بشود با مشارکت در نشست اول بعضی بندهای مشکل دار شورا را اصلاح کرد و همچنین حداقل یک اتحاد در عمل نیروهای برانداز از خودشان نشان دهند
در کل از همه عزیزان که این نوشته من را میخوانند و نوشته های قبلی ام را خوانده اند تقاضا میکنم این آخرین گام را هم برای آزادی ایران بردارند.شاید دیگر هرگز نتوان چنین تشکیلاتی را به وجود آورد . شاید در صورت عدم مشارکت یاس ونا امیدی که بر ما در داخل کشور وارد میشود توان مبارزاتی همین عده ای که روز و شب خود را در این راه گذاشته اند بگیرد و در جامعه ای که امید مرد میتوان تا صد ها سال بر آن جامعه حکومت کرد. پس خواهشی که دارم مدارک خود را در این فرصت باقی مانده به سازمان فرانسوی جمع کننده مدارک ارسال کنید. شاید این آخرین تیر در ترکش به هدف خود و ما پیروز شدیم.
با تشکر از سایت نهاد مردمی برای چاپ مقاله :
http://www.nahademardomi.net/index.php/shorayemeli/712-mobarez
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر