از نظر من دین دکانی بیشتری نیست برای چاپیدن و دوشیدن عده ای که نیاز به ایمان پیدا می کنند ، در واقع افراد بجای روی آوردن به وجدان خود با چیزی به اسم دین قصد دارند خود را آرام کنند، به اکثر ترویج دهندگان دین هم نگاه کنید می بینید که سر آنها به یک مکان بند است که یا از آن پول یا منافع اقتصادی می گیرند.
از نظر خدا وجود دارد و در وجود آن شکی ندارم ،شاید تعریف من از خدا با خدای دینداران تفاوت دارد که یک نفر با چوب بنشیند و ما را بزند ، در واقع شاید خدا همان تعریف کلمه "خود +آ " است که همان وجدان و انسانیت و ذات نیک بشریت است که وقتی جایش را به ذات بد می دهد و وجدان ، شرف و انسانیتش را از دست می دهد "خدا را هم از دست داده است " .
در کل من برای وجدان و انسانیت داشتن نیاز به دویدن به دنبال دکان های موجود ندارم ، چون پدیده ای به اسم "خود + آ " را اعتقاد دارم و نیاز به خط دادن ندارم .
ولی حقیقتی که پیدا بوده افرادی مثل من که آویزان دکان های موجود نشوند و در میان جنگ این دکان های دینداری جانب یک کدام را نگیرند همیشه تنها مانده و ترد شده ، کمک های کلان از آنها دریغ شده یا حتی در کشورهای دکاندار پذیرفته نمی شوند . مثلا در ترکیه یک مسلمان باشی خیلی راحت تر در جامعه پذیرفته هستی و وقتی دینت را از تو سوال می کنند می گویی : مسلمان می گویند "الحمدالله" و یا در آمریکا به راحتی به مسیحی شدگان اقامت و خدمات می دهند و روی دست به کشورشان می آورند . چه جنگها که این دکان ها برای پر رونق کردن دکان خود با یکدیگر و با حتی خودی هایشان نکردند و چه خون ها که در طول تاریخ نریختند .
. ولی ماندن روی آرمان و عقیده برای من اهمیت بسیار دارد . هر چند تنها ، بدون حمایت ، بدون کشور باشم . یک زمان باید این بساط دکان بازی پایان یابد و انسانیت و وجدان انسانی و انصاف و عدالت جایگزین شود.
به امید آن روز
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر